niedziela, 1 kwietnia 2012

Czarne dziury

Autorem artykułu jest AB


Niektóre z ekspozji supernowych są tak potężne, że zapadająca się materia jądra zostaje zgnieciona dosłownie do zera, jedyną pozostałością po nich jest zatem pewny obszar przestrzeni o niezwykle silnym polu grawitacyjnym. Jego siła przyciągania jest tak wielka, że nic nie może się jej oprzeć. To czarna dziura.

Z natury rzeczy czarna dziura nie może być obserwowana, naukowcy jednak sądzą, że potrafią zlokalizować niektóre z nich. W tym celu szukają oni układów, które są źródłem bardzo silnego promieniowania rentgenowskiego. Przypuszcza się bowiem, że powstaje ono z materii trafiającej do czarnej dziury, która jest rozgrzewana do temperatury kilku milionów stopni Celcjusza.

Niektórzy uczeni uważają, że istnieją również białe dziury. Różnią się one tym od czarnych dziur iż w nich energia wytryskuje, by wszystko mogło zacząć się od początku.

Ostatnie wielkie odkrycia:

-w lipcu 2004 roku astronomowie odkryli jedną z największych znanych nam czarnych dziur, w centrum galaktyki w zbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy.

- w listopadzie 2004 odkryto pierwszą czarną dziurę średniej wielkości w naszej galaktyce. Jej masa jest oceniana na około 2,6 milionów mas Słońca.

Czarne dziury nie są wieczne, gdyż mogą one zostać unicestwione w wyniku procesów kwantowych, które zachodzą w bardzo silnych polach grawitacyjnych.

W 1974 roku Stephen Hawking udowodnił, że istnieje proces kwantowy, dzięki któremu czarna dziura ze swoim polem grawitacyjnym może stwarzać cząstki, co prowadzi do zmniejszenia jej masy i rozmiarów. Kiedy powstaje czarna dziura, wszystkie procesy na powierzchni zapadającej się gwiazdy ulegają spowolnieniu. Pole grawitacyjne staje się wszędzie stałe. Nie może ono stwarzać cząstek, więc podczas formowania się czarnej dziury zmienne pole produkuje pewną liczbę cząstek, ale ich strumień gwałtownie maleje. Kiedy promień powierzchni gwiazdy zbliży się do promienia grawitacyjnego, powinny ustać wszystkie procesy. Hawking wykazał, że takie rozumowanie jest błędne. Według niego strumień powstających cząstek nie zaniknie, lecz będzie utrzymywał stałą wartość nawet po powstaniu czarnej dziury. Wewnątrz czarnej dziury pole wcale nie ulega zamrożeniu.

---

Tanie kredyty
Tanie noclegi

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

A co Ty wiesz o Drodze Mlecznej ?

Autorem artykułu jest Tomasz R.


Droga Mleczna jest znana chyba każdemu człowiekowi. W niemalże każdą, bezchmurną i ciemną noc mamy możliwość podziwiania tego niezwykłego jasnego pasa na niebie.

Mało jednak kto zastanawiał się nad tym, czym właściwie jest tak naprawdę Droga Mleczna. A jest ona w astronomii od dawno znana jako jedno z ramion naszej galaktyki.
Astronomia jej rozwój oraz wielu innych technologii umożliwiających poznawanie kosmosu (optyka, matematyka, fizyka, komputery) spowodowały, że wiemy już nie co więcej o otaczającym nas wszechświecie, chociaż dalej jest to bardzo żałosna cząstka wiedzy, która czeka na odkrycie przez człowieka. Jednym z tych niewątpliwych odkryć jest odkrycie Galaktyki, a właściwie rozpoznanie jej jako zbioru, do którego należy również nasz Układ Słoneczny.
Dlaczego Galaktyka z dużej litery ?
Otóż dlatego, że jest to ta nasza własna, zwana też… Drogą Mleczną !
Teraz oczywistym się wydaję, że poza naszą Galaktyką istnieją również tysiące, miliony, czy miliardy innych galaktyk, lecz jeszcze w I połowie XX wieku toczył się spór wśród naukowców o to, czy istnieje jedna galaktyka równa wszechświatowi, czy jest ich więcej.
Astronomia powoli zyskiwała jednak poważnego sojusznika w postaci coraz szybszego rozwoju technologicznego, który pozwolił odpowiedzieć na kilka pytań oraz rozwiązać kilka innych sporów naukowych, ale poza tym postawił kolejne pytania, które do tej pory zostają bez odpowiedzi.
Poza oczywistym pytaniem o to, czy jesteśmy sami we wszechświecie, czy są też inni, które prawdopodobnie towarzyszy równie długo ludzkości co pytanie o boga jest również wiele innych ciekawych pytań, z którymi musi się zmierzyć astronomia.
Zasadnicze wydaję się jednak pytanie, czy nie zadajemy pytań, na które nigdy nie dostaniemy odpowiedzi, lub, na które odpowiedzi po prostu nie ma ?
Cóż, gdyby nauka zajmowała się takimi jałowymi dysputami, to prawdopodobnie nigdy nie wyszlibyśmy z jaskiń…

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl